Ακολουθήστε μας στο Google news

Απόψεις και σχόλια - διαρκή update

Για την έγκληση της Σοφίας Γιαννακά του iefimerida από το Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ σας είπαμε από χθες αναλυτικά. Ας δούμε μερικές απόψεις δημοσιογράφων για το ζήτμα.

Γιώργος Καρελιάς

Η κλήση σε απολογία της δημοσιογράφου για άρθρο γνώμης είναι απαράδεκτη και όσοι την αποφάσισαν έχουν νηπιακή σκέψη. Τι θα πει ότι καταφέρθηκε εναντίον της Μαρίας Καρυστιανού; Δικαίωμά της. Θα την κρίνουν οι αναγνώστες και κανένα Πειθαρχικό. Τελεία και παύλα.

Χάρης Ιωάννου

Η παραπομπή για τον λόγο αυτό είναι παντελώς άστοχη. Παρόλο που διαφωνώ με το άρθρο, ακόμη και αν αυτό είναι προκλητικό ή ταυτισμένο με το κυβερνητικό αφήγημα, η δημοσιογράφος έχει αναφαίρετο δικαίωμα να γράφει τη γνώμη της, χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν. Το πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ θυμήθηκε μετά από δύο μήνες ότι το άρθρο δεν λαμβάνει υπόψη "την γενική κοινωνική απαίτηση για δικαιοσύνη, καθώς και τον αγώνα μιας μάνας για δικαίωση και τιμωρία των ενόχων". Και η Σοφία Γιαννακά και ο Αρης Πορτοσάλτε και ο οποιοσδήποτε δημοσιογράφος έχει δικαίωμα να λέει και να γράφει την άποψή του χωρίς κανένας να τον λογοκρίνει, να τον εκφοβίζει ή να τον τραμπουκίζει. Δεν θα βάλουμε λογοκριτές πάνω από το κεφάλι μας.

Κώστας Γιαννακίδης

Όπως θα διαπιστώσετε και εσείς, το ύφος του άρθρου είναι κόσμιο, η κριτική δομείται με συγκεκριμένα επιχειρήματα και η δημοσιογράφος τεκμηριώνει την άποψη της κατά τον τρόπο που η ίδια θεωρεί κατάλληλο. Όμως η Γιαννακά δεν εγκαλείται μόνο για το περιεχόμενο όσων γράφει. Ελέγχεται για αυτά που πιστεύει. Διότι όπως αναφέρεται στο κείμενο με το οποίο καλείται προς πειθαρχικό έλεγχο, «δεν λαμβάνει υπόψιν την γενική κοινωνική απαίτηση για δικαιοσύνη, καθώς και τον αγώνα μιας μάνας για δικαίωση και τιμωρία των ενόχων». Συνεπώς, κατά το Πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ, ο δημοσιογράφος οφείλει να ακολουθεί το κοινό περί δικαίου αίσθημα και να υιοθετεί την κυρίαρχη κοινωνική άποψη και απαίτηση. Αν έχει διαφορετική γνώμη, τότε οφείλει να σιωπά ή, αλλιώς, να γράψει ψέματα.

Δημήτρης Σούλτας

Να πω εξ αρχής ότι διαφωνώ με την παραπομπή της Σοφίας Γιαννακά στο Πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ, καθώς έχει σοβαρά ελλιπή τεκμηρίωση. Από την γνωστοποίηση της κλήσης στο πειθαρχικό όργανο και μετά άρχισαν βροχή τα μηνύματα συμπαράστασης ακόμα και από δημοσιογράφους που δεν τους λες και υπόδειγμα δεοντολογίας, ακόμα και από πολιτικούς που προτιμούν τους δημοσιογράφους πλουμιστούς παπαγάλους, παρά ελεγκτές της εξουσίας, που είναι και ο βασικός τους ρόλος.
Τέτοιου τύπου αντιδράσεις υπήρχαν και στο παρελθόν, υπάρχει άλλωστε μια μερίδα ανθρώπων που πιστεύει ότι η ΕΣΗΕΑ είναι ένα άνδρο σταλινικών που είναι έτοιμοι να φιμώσουν κάθε ελεύθερη φωνή, που είναι υποχείρια κάποιου σκοτεινού κέντρου. Βέβαια αυτό απέχει έτη φωτός από την αλήθεια. Η ΕΣΗΕΑ τα 15 από τα 20 τελευταία χρόνια είχε προέδρους που ούτε κατά διάνοια θα τους χαρακτήριζες αριστερούς. Εκτός αν θεωρούμε τον Πάνο Σόμπολο και την Μαρία Αντωνιάδου, μέλη κάποιας άγνωστης αριστερής φράξιας.
Στην ουσία τώρα, στο άρθρο της Γιαννακά δεν περιείχε κάτι που έπρεπε να την οδηγήσει στο Πειθαρχικό.
Το συγκεκριμένο άρθρο, γιατί ένα άρθρο της μερικές μέρες νωρίτερα την οδηγούσε άνετα και με επαρκή τεκμηρίωση. Τότε που έγραφε για τις «πλατείες των συγγενών», τους οποίους συγγενείς κατηγορούσε περίπου ότι αποπειράθηκαν να καταλύσουν το πολίτευμα.
Παραθέτω το απόσπασμα:
«Δεν αμφισβητεί (η πλατεία των συγγενών) πλέον μόνο την κυβερνητική «συγκάλυψη», αλλά τους θεσμούς συλλήβδην: τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον πρόεδρο της Βουλής, τον πρωθυπουργό, τους εισαγγελείς, τον Άρειο Πάγο, τις ανεξάρτητες αρχές, τα κόμματα και πάει λέγοντας. Συγκεκριμένα, οι συγγενείς, αφού ζήτησαν να μην εφαρμοστεί το Σύνταγμα για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας, αφού κατέθεσαν μηνύσεις κατά του ανακριτή των Τεμπών, αφού χειροκρότησαν σε αμφιθέατρο κάποιον που παρότρυνε «να πάρουμε τον νόμο στα χέρια μας» και «να βάλουμε φυλακή τον Μητσοτάκη», προχώρησαν παραπέρα: έβαλαν φίμωτρο σε κόμματα και συνδικάτα, επιτίμησαν το ΠΑΣΟΚ για τον τρόπο συγκρότησης προανακριτικής επιτροπής (με εξώδικο!) και αποκάλεσαν «κουτσουρεμένη» την πρόταση μομφής τεσσάρων κομμάτων, θεωρώντας ότι «εξυπηρετεί την κυβερνητική συγκάλυψη».

Και τώρα παραθέτω δύο άρθρα του Κώδικα Δεοντολογίας της ΕΣΗΕΑ:
Άρθρο 1β. Ο δημοσιογράφος δικαιούται και οφείλει να θεωρεί προσβολή για την κοινωνία και πράξη μειωτική για τον εαυτό του τη διαστρέβλωση, την απόκρυψη, την αλλοίωση ή την πλαστογράφηση των πραγματικών περιστατικών.
Άρθρο 2. Ο δημοσιογράφος δικαιούται και οφείλει να αντιμετωπίζει με διακριτικότητα και ευαισθησία τους πολίτες, όταν αυτοί βρίσκονται σε κατάσταση πένθους, ψυχικού κλονισμού και οδύνης.
Κατά την άποψη μου το άρθρο της συναδέλφου έχει παραβιάσει εμφανώς τα δύο άρθρα του Κώδικα Δεοντολογίας.

Διαφωνώ λοιπόν με την παραπομπή Γιαννακά στο Πειθαρχικό για το άρθρο για το οποίο παραπέμφθηκε, αλλά δεν διαφωνώ γενικώς με την παραπομπή δημοσιογράφων στα πειθαρχικά. Ναι, λέει ο αντίλογος, αλλά είναι άρθρο γνώμης και αυτό κρίνεται μόνο από το κοινό. Τι λέτε παιδιά μου; Αν δηλαδή εγώ αύριο γράψω ένα άρθρο όπου θα πετάω λάσπη σε απλούς πολίτες, θα τους εγκαλώ για πράξεις που δεν έκαναν, θα τους αποδίδω ενδεχομένως και αξιόποινες πράξεις, έτσι γιατί μου τη βάρεσε, δεν έχει δικαίωμα το πειθαρχικό να με εγκαλέσει; Τι λέτε μωρέ;
Η ελευθερία της έκφρασης δεν πλήττεται από κλήσεις σε πειθαρχικά όργανα (προσοχή, μιλάμε για κλήση, ούτε καν για ποινή). Η κ. Γιαννακά θα συνεχίσει να αρθρογραφεί στο site όπου εργάζεται, όπως συνέχισαν να αρθρογραφούν και να κάνουν εκπομπές αξιότιμοι συνάδελφοι που είχαν διαγραφεί γιατί είχαν κάνει χόμπι το να σπάνε απεργίες. Τα πειθαρχικά δεν φιμώνουν, ούτε κάνουν ανθρώπους να χάνουν τη δουλειά τους. Αντιθέτως μπορώ να θυμηθώ ουκ ολίγους δημοσιογράφους και πολιτικούς, που και λογόκριναν και έστειλαν ανθρώπους στην ανεργία.
Εν κατακλείδι, κακώς παραπέμφθηκε η Σοφία Γιαννακά, παραπέμφθηκε για λάθος άρθρο.

Νατάσα Γιάμαλη

Διαφωνώ με κάθε λέξη του άρθρου της κ. Γιαννακά για την κ. Καρυστιανού. Ωστόσο, υπερασπίζομαι το δικαίωμα της να αρθρογραφεί καταπώς η ίδια νομίζει. Κρίνεται από τους αναγνώστες της κ όχι από το Πειθαρχικό της Ένωσης μας.
Αν υπάρχει κάτι πιο φαιδρό από την παραπομπή δημοσιογράφου για αρθρογραφία της, είναι η σπουδή υπουργών που ξαφνικά θυμήθηκαν την ελευθερία λόγου και τα περί κράτους δικαίου. Τρεις λέξεις αν και θα μπορούσαν να είναι πολλές περισσότερες: Τέμπη, Πύλος, Υποκλοπές.

Νίκος Χατζηνικολάου

Η παραπομπή της Σοφίας Γιαννακά στο Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ για άρθρο, με το οποίο εξέφρασε -με ευγένεια και ευπρέπεια- τις απόψεις της, αποτελεί κατά τη γνώμη μου λανθασμένη ενέργεια, που δίνει την αίσθηση ότι επιχειρείται έμμεση λογοκρισία. Θα εισηγηθώ στην ΕΙΗΕΑ ,με την ιδιότητα του Προέδρου της, την έκδοση ανακοίνωσης υπέρ της.

Γιάννης Κουρτάκης

Μετά το σκεπτικό που οδηγεί στο πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ την Σοφία Γιαννακά, νομίζω ότι θα αποτελεί τιμή για ένα κανονικό δημοσιογράφο να τον απολογείται επειδή γράφει ελεύθερα. Προφανώς οι συνδικαλιστές της δημοσιογραφίας ονειρεύονται μια άλλου είδους δημοσιογραφία. Αυτή που υποκλίνεται στις πλατείες, στην επαναστατικότητα της Καρυστιανού και σε κάθε τρελό που κυκλοφορεί εν Ελλάδι. Όσο και να μην το επιθυμούν εκεί στην ΕΣΗΕΑ τα Μέσα και οι δημοσιογράφοι κρίνονται και επιδοκιμάζονται από τους αναγνώστες, τους τηλεθεατές, τους ακροατές και τους επισκέπτες τους. Και το Iefimerida που ίδρυσε ο Χρήστος Ραπτης και διευθύνει εδώ και χρόνια η Γιαννακά, πέρασε από την πρώτη στιγμή με άριστα τις εξετάσεις που έδωσε, αφού ήταν και παραμένει πρωταγωνιστής στην έγκυρη ενημέρωση.

Αρτεμις Σπηλιώτη

Sorry αλλά δεν μπορώ να καταλάβω το σκεπτικό του Πειθαρχικού της ΕΣΕΗΑ. Μπορεί κάποιος να διαφωνεί ακόμα και με τα σημεία στίξης του άρθρου της Σοφίας Γιαννακά, να εξοργίζεται διαβάζοντας απόψεις που δεν συμβαδίζουν με λαϊκό αίσθημα αλλά δεν ήξερα ότι αυτός είναι λόγος για κλήση σε απολογία της αρθρογράφου. Οποιος θέλει και μπορεί ας αποδομήσει επισήμως και επί της ουσίας κάθε άρθρο με το οποίο δε συμφωνεί... Θα μου πείτε όλα λυμένα τα έχουμε στον κλάδο, κοιμόμαστε με τον Κώδικα Δεοντολογίας κάτω από το μαξιλάρι..... Οταν δημοσιογράφοι το μόνο που ξέρουν χρόνια τώρα είναι να ασχολούνται εμμονικά, όχι με τον καλύτερο τρόπο, με όσα γράφουν συγκεκριμένοι συνάδελφοι τους δεν είδα να συγκινείται το Πειθαρχικό. Για να μην πούμε τι συμβαίνει μέσα στα «μαγαζιά» ειδικά πριν την πανδημία και την τηλεργασία.... Και κάποιες φορές με αυτόπτες μάρτυρες συνδικαλιστές...

Ανδρέας Πετρουλάκης

Δεν χρειάζεσαι καν να διαβάσεις το κείμενο της Σοφίας Γιαννακά, αρκεί να δεις το κατηγορητήριο της ΕΣΗΕΑ για να καταλάβεις ότι αυτός που έπρεπε να παραπεμφθεί στο Πειθαρχικό για βάρβαρη καταπάτηση της δημοσιογραφικής δεοντολογίας και της ελευθερίας του Τύπου είναι ο συντάκτης του. Από πού μέχρι πού ο δημοσιογράφος είναι υποχρεωμένος να παίρνει υπ’ όψιν του το κοινό αίσθημα για οτιδήποτε; Από πότε ο δημοσιογράφος δεν έχει μόνο γνώμονα την αδέσμευτη έκφραση της γνώμης του και τη συνείδησή του, αλλά θα πρέπει να τις εντάξει στην οποιαδήποτε περιρρέουσα ατμόσφαιρα και το όποιο πάνδημο αίτημα; Και όχι μόνο γιατί ξέρουμε ότι αρκετές φορές το κοινό αίσθημα γέννησε τέρατα».

Στάθης Σταυρόπουλος

Η κλήση της κυρίας Γιαννακά στο Πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ για οτιδήποτε έγραψε είναι λογοκριτική. Εμένα για παράδειγμα γιατί δεν με καλεί στο Πειθαρχικό για όσα γράφω; Δεν συμφωνώ ούτε με μια λέξη για όσα έγραψε για την κυρία Καρυστινού - μην αρχίσετε λοιπόν οι βραχύνοες τα γνωστά...

Αρης Πορτοσάλτε

Η Σοφία Γιαννακά εκφράζει ελεύθερα την άποψη της σε άρθρο γνώμης και αντιστέκεται, ευτυχώς!
Για πόσο ακόμη αυτή η ΕΣΗΕΑ θα είναι σημείο αναφοράς και χειραγώγησης;

Ελενα Ακρίτα

Στο πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ η Σοφία Γιαννακα του Iefimerida για τα εμέσματα που ξερασε για την Μαρία Καρυστιανού.
Στα δικαστήρια της μαγευτικής Ευελπίδων τον Νοέμβριο 2025 για τα εμέσματα που ξέρασε για μένα.
Φιλάκι.

Πέτρος Κατσάκος

Τα χυδαιογραφήματα τα κρίνει η κοινωνία και όχι τα πειθαρχικά
Ξεκινώντας να πούμε πως τις προσωπικές απόψεις των δημοσιογράφων ακόμα και όταν αυτές κινούνται στα όρια του χυδαιογραφήματος τις κρίνει το αναγνωστικό κοινό και η κοινωνία και κανένα πειθαρχικό όργανο. Αφού ξεκαθαρίσουμε αυτό ας συνεχίσουμε μπαίνοντας στην ουσία της υπόθεσης. Ένα άρθρο που προ εβδομάδων κατάφερε να πεταχτεί στον κάλαθο των αχρήστων λίγες μόνο ώρες μετά την δημοσίευσή του συνοδευόμενο από την χλεύη της συντριπτικής πλειοψηφίας των αναγνωστών έχει πάρει μια πρώτη απάντηση. Καθώς αφού στο ίδιο άρθρο έχουν απαντήσει λίγες ημέρες αργότερα σχεδόν ένα εκατομμύριο πολίτες, είναι ξεκάθαρο πως κάθε προσπάθεια να πεισθεί η κοινωνία πως η Μαρία Καρυστιανού το “παρατραβάει” έχει πέσει στο κενό και έχει καταλήξει στον σκουπιδοτενεκέ των ανυπόληπτων απόψεων που ο καθένας και η καθεμία μπορεί να εκφράζει χωρίς να κινδυνεύει με οποιαδήποτε μορφή διώξεων και κυρώσεων. Υπό αυτό το πρίσμα είναι εντελώς λανθασμένη η απόφαση να κριθεί ένα χυδαιογράφημα από το πειθαρχικό όργανο του σωματείου των δημοσιογράφων.
Μια απόφαση που βγάζει από τον σκουπιδοτενεκέ της αρθρογραφίας μια παραδομένη στην λήθη άποψη και να ντύσει τον μανδύα του θύματος την υπογράφουσα του άρθρου που μπορεί πλέον να διαφημίζει την δίωξή της από τους κακούς συνδικαλιστές του κλάδου. Και είναι πολιτικά λανθασμένη η απόφαση του Πειθαρχικού της ΕΣΗΕΑ να παραπέμψει την κυρία Γιαννακά καθώς δίνει λαβή σε κυβερνητικά χείλη να υπερασπιστούν υποκριτικά την ελευθεροτυπία και τον πλουραλισμό σε μια χώρα που με δική τους ευθύνη η ενημέρωση βρίσκεται στην παγκόσμια μαύρη λίστα και το μόνο που επί των ημερών έχει να επιδείξει είναι η “λίστα Πέτσα”.
Και σα να μην φτάνουν όλα αυτά έχεις και τις μοσχοαναθρεμμένες “Mont Blanc‎‎” τους συστήματος να ξεμυτίζουν από τα ρετιρέ του κλάδου και να παπαγαλίζουν όλα τα νεοφιλελεύθερα τσιτάτα κατά του σωματείου και των κακών συνδικαλιστών ενώ δεν έχουν βρεί ούτε μια λέξη να πουν για την άγρια λογοκρισία που κατά καιρούς δείχνει το αποκρουστικό της πρόσωπο στα Δημόσια Μέσα Ενημέρωση και τις χυδαίες υπουργικές επιθέσεις που δέχονται συχνά πυκνά δημοσιογράφοι που απλώς κάνουν την δουλειά τους.
Ας το ξανασκεφτούν λοιπόν οι συνάδελφοι που έκαναν το λάθος να “ηρωοποιήσουν” την υπογράφουσα ενός χυδαιογραφήματος και ας βάλουν στο θηκάρι την ρομφαία της ελευθεροτυπίας υπουργοί και κλακαδόροι γιατί από άλλους και από άλλα κινδυνεύουν η ενημέρωση και η δημοκρατία.

Ξένια Κουναλάκη

Η παραπομπή της Σοφίας Γιαννακά στο πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ είναι απαράδεκτη. Το άρθρο της είναι πολύ προσεκτικό απέναντι στην Καρυστιανού, ακόμη κι αν διαφωνεί κανείς μαζί της δεν μπορεί να της προσάψει κάποιον προσβλητικό χαρακτηρισμό. Οι «ευαίσθητες πσυχουλες» που ειρωνεύονται ορισμένοι είναι ευαίσθητες και σε αυτήν την περίπτωση. Είναι σεσημασμένες ευαίσθητες».

Λίνα Κλείτου

Από πότε το δικαίωμα στην άποψη κρίνεται από το Πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ; Από πότε οι δημοσιογράφοι είναι υποκείμενα κατασταλτικής λογοκρισίας; Η Σοφία Γιαννακά έχει δικαίωμα να διατυπώνει θέσεις, ακόμα κ αν αυτές δεν είναι αρεστές σε εμμονικές μειοψηφίες. Είθισται στις Δημοκρατίες.

Νίκος Μποζιονέλος

Ποπολάροι, Τσε και Ροβεσπιέροι που θυμηθήκατε την ελευθερία της έκφρασης του Τύπου, το δικαίωμα στην άποψη κλπ., απλά να θυμίσω ότι τα πέντε μέλη του Πειθαρχικού της ΕΣΗΕΑ (το οποίο προκαλεί τον γέλωτα διαχρονικά) δεν ορίστηκαν, ούτε διορίστηκαν, ούτε τα φύτευσε κανείς.
Τους Γκουντούνα, Συνοδινό, Φιτσόπουλο, Μακρινού και Αποστολόπουλο τους ψηφίσατε.
Εσείς τους ψηφίσατε. Στις σχετικές αρχαιρεσίες. Εσείς.
Άρα οι επαναστατικές διακηρύξεις και τα μανιφέστα που διαβάζω δεξιά κι αριστερά, κάπου πάσχουν.
ΥΓ. Αφήνω αυτό εδώ: αν καταγγείλεις κάποιον/-α, το Πειθαρχικό δεν σε δικαιώσει, στραφείς νομικά και το δικαστήριο σε δικαιώσει (και, δη, πανηγυρικά), τι ακολουθεί; Το λιγότερο η παραίτηση και των πέντε. Τούτο, ως δέντρο. Το δάσος είναι είτε η κατάργηση του Πειθαρχικού είτε να μπει ηλικιακό όριο. Ειδάλλως, μιας και τα περισσότερα συμβαίνουν πλέον στα social media, θα φάτε μια ώρα να τους εξηγήσετε κατά σειρά τι είναι το share, τι είναι το like, γιατί βάζουμε haha, τι θα πει public or only for friends και άλλα σχετικά.

Ναταλί Χατζηαντωνίου

Και για να σοβαρευτούμε. Θεωρώ κι εγώ στραβοπάτημα του Πειθαρχικου της ΕΣΗΕΑ την κλήση προς τη Γιαννακα. Ηταν εξοργιστικο το κείμενο της? Ήταν. Έτερον εκάτερον. Ηταν κι η αποψη της ομως. Και κρίνεται γι αυτήν. Εξοργιστικο είναι ωστοσο και το γεγονός ότι ένα μεγάλο μέρος της κυβέρνησης και των φιλοκυβερνητικων συναδέλφων ανακάλυψαν την ελευθερια του Τυπου στο πρόσωπο της Γιαννακα πχ λίγες μέρες αφότου το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων και η ΕΡΤ καλυψαν πλήρως την παρέλαση της ομογένειας στη Νέα Υόρκη αποσιωπωντας εντελώς το γεγονός ότι φοιτητές και ομογενείς βγήκαν εκείνη τη μέρα με πανό και συνθήματα υπερ της Δικαιοσύνης για τα Τεμπη. Ναι. Να υπερασπιστουμε το δικαίωμα της Σοφίας Γιαννακα να γράφει ο τι θέλει κυριε Μαρινακη, κυριε Σκερτσο, κυριε Γεωργιαδη, κυριε Πορτοσαλτε και λοιποί. Αλλα να υπερασπιστουμε και την υποχρέωση του ΑΠΕ και της ΕΡΤ να μας πληροφορεί πως υπήρξε μια πολύ σημαντική κινητοποίηση της ομογένειας για τα Τεμπη. Η ελευθερία του Τύπου δεν έχει δύο μέτρα και δύο σταθμα, ουτε είναι τα δικά μας δικά μας και τα δικά σας δικά μας. Δεν υπάρχει ελευθερία του Τύπου α λα καρτ, ουτε α λα Γιαννακα. Και κρατάμε τις ένθερμες δηλώσεις σας για την ελευθερια του Τυπου στο αρχείο μας. Για να τις θυμηθουμε όταν το προσωπο προς υπεράσπιση δεν θα είναι η Σοφία Γιαννακα αλλα πχ ο Θωμας Σιδερης κι ένα ακόμα εξαιρετικό ντοκιμαντέρ του. Αυτά.

Κατερίνα Παναγοπούλου

Σε μία εποχή που οι δημοσιογράφοι στοχοποιούνται από κομματικά τρολ και υφίστανται δολοφονίες χαρακτήρα από όσους ενοχλούνται με τις απόψεις τους, το Πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ (όχι το ΔΣ) καλεί σε απολογία την κ. Σοφία Γιαννακά επειδή εξέφρασε άποψη-χωρίς συκοφαντίες, χωρίς προσωπικούς χαρακτηρισμούς-. Τη στιγμή που δημοσιεύονται αναρίθμητα fake news και σκανδαλώδεις θεωρίες συνωμοσίας για πολύ σοβαρά ζητήματα χωρίς ουδείς να αντιδρά, μια δημοσιογράφος, αντί να προστατεύεται, εγκαλείται από το πειθαρχικό για άρθρο γνώμης- το οποίο επί της ουσίας επικρίνει την πολιτική εργαλειοποίηση της τραγωδίας-. Να δημιουργηθεί και μια επιτροπή λογοκρισίας να υποβάλλονται τα άρθρα προς έγκριση!

Μάκης Προβατάς

Διαβάζοντας για την κλήση της Σοφίας Γιαννακά από την ΕΣΗΕΑ, σε σχέση με το άρθρο που έγραψε για τη Μαρία Καρυστιανού. Υπάρχει ο μεγάλος κίνδυνος να καταλήξει το θέμα όπως η woke κουλτούρα, για την οποία δεν τολμούσε κανένας να πει στοιχειωδως τη γνώμη του, ακόμα και με νοιάξιμο, και τον έριχναν στην πυρά του δήθεν προοδευτισμού. Και φυσικά, εκείνο το δήθεν υπερβολικό ενδιαφέρον από διάφορους, και η επιθετικότητά τους απέναντι σε όσους τολμούσαν να αρθρώσουν την παραμικρή αντίθετη σκέψη, έφερε ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα...

Ευάγγελος Παναγόπουλος

Επειδή όλοι έχουμε δικαίωμα στο λάθος, μήπως το Πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ πρέπει να αναγνωρίσει το σφάλμα του ,ανακαλώντας την απόφαση για κλήση στο όργανο της συναδέλφου Σοφίας Γιαννακά;; Γιατί χωρίς αμφιβολία, τόσο αυτή καθαυτή η απόφαση όσο και τα επιχειρήματα που την στηρίζουν, είναι έωλα και αντιδεοντολογικά. Και αυτό το υποστηρίζει κάποιος που, όπως έχει δικαίωμα, διαφωνεί με την άποψη της συναδέλφου όπως διατυπώνεται στο συγκεκριμένο κείμενο. "Η δημοσίευσις είναι η ψυχή της δικαιοσύνης".

Μηνάς Κωνσταντίνου

Ό,τι άποψη και να έχει κάποιος για την Γιαννακά και το άρθρο της, αυτό που στην πραγματικότητα συνέβη, είναι πως το συνδικαλιστικό όργανο των δημοσιογράφων, καλεί ένα μέλος του σε εξηγήσεις σχετικά με το εάν τηρεί ή όχι τους εθελοντικούς όρους συμμετοχής σε αυτό, τον κώδικα δεοντολογίας, που εάν θέλεις τον τηρείς, εάν δεν θέλεις δεν τον τηρείς, όπως και εάν θέλεις γίνεσαι μέλος της ΕΣΗΕΑ, εάν δεν θέλεις δεν γίνεσαι.
Προσωπικά, έγινα μέλος της ΕΣΗΕΑ μόλις εφέτος και δεν θα τολμούσα να πω ποια θα είναι και ποια δεν θα είναι μέλος της, ούτε το πως θα λειτουργεί, ούτε ποια θα πρέπει να διαγραφεί.
Όμως εδώ αυτό που συνέβη, είναι για πρώτη φορά στην εξαετία της, η κυβέρνηση Μητσοτάκη να επιτίθεται και στο μεγαλύτερο συνδικαλιστικό όργανο των δημοσιογράφων, για τον τρόπο της εσωτερικής λειτουργίας του.
Ο Οικονόμου χαρακτήριζε δημοσιογραφικές αποκαλύψεις ως «ρυπαρά δίκτυα», ο Πέτσας ενέτασσε τα κανάλια στις λίστες του. Ο Μαρινάκης το πήγε πολύ παραπέρα, και εάν δεν υπάρξει απάντηση, αύριο -γιατί όχι;- θα νομοθετήσει και για το πως θα συνδικαλιζόμαστε.

Ηλίας Κανέλλης

Τάκης Ψαρίδης

Όσο άθλιο και αν είναι το άρθρο της κας Σοφίας Γιαννακά, τόσο απαράδεκτη είναι και η πειθαρχική της δίωξη από την ΕΣΗΕΑ. Ο λόγος της παραπομπής της μόνο σε ένα ολοκληρωτικό καθεστώς θα ταίριαζε.
Βεβαίως θρασύς και προκλητικός είναι και ο ξεσηκωμός όλων αυτών που υπερασπίζονται την ελεύθερη έκφραση κατά το δοκούν και καταπίνουν αμάσητα διώξεις δημοσιογράφων και καθημερινές λογοκρισίες.
Η κα Γιαννακά είναι γνωστή για το μίσος και την εμπάθεια της προς την αριστερά. Αυτή τη φορά έγραψε ένα εμπαθές άρθρο για την κα Καρυστιανού, κάνοντας της καταπρόσωπο επίθεση και συνδέοντας την με τον Ρουβίκωνα.
Ωστόσο, τέτοιου είδους πειθαρχικές διώξεις πλήττουν το κύρος και την αξιοπιστία της Ένωσης. Βιώνουμε που βιώνουμε μια γενική απαξία, θεσμών, κομμάτων, αντιπολιτεύσεων χωρίς προοπτική εξουσίας και όχι μόνο, τουλάχιστον ας μην απαξιώνουμε και την δημοσιογραφική μας Ένωση που, α μη τι άλλο, το ελάχιστο που οφείλει είναι να προασπίζει την δημοσιογραφική δεοντολογία και την ελευθερία του τύπου..

Μαριάνα Πυργιώτη

Ασφαλώς με την Γιαννακά διότι είναι αδιανόητο να καλείται σε απολογία δημοσιογράφος για την κόσμια πλην….«αντίθετη» άποψη του από μια Ένωση που υποτίθεται ότι εγγυάται την ελευθερία του Τύπου και του Λόγου ! Τρομάρα σας δηλαδή …
ΥΓ Παρακαλούνται οι κκ πολιτικοί να μην ανακατεύονται αυτόκλητα στα των δημοσιογραφικών ενώσεων και οργάνων Να κοιτάξουν τα δικά τους «πειθαρχικά»

Κυριάκος Μαντούβαλος

Βεβαίως είναι δικαίωμα του καθενός να ξεφτιλίζει μια μάνα που έχει χάσει το παιδί της (με κόσμιο πάντα τρόπο), να θεωρεί ότι αυτή η μάνα είναι πιόνι ενός κόμματος. Επίσης δικαιούται να κρίνει τον τρόπο που θρηνεί μια μάνα που έχασε το παιδί της και να βάζει θρηνομετρο.
Φυσικά Δικαιούται επίσης να εγκαλεί τους πάντες γιατί δεν έκλαψαν για το Μάτι όσο για τα Τεμπη (άτιμη Δούρου δεν θα μας αφήσουν να ηρεμήσουμε ποτέ) να λέει ότι δεν έκλαψαν γιατί μόνο η Αριστερά σ’ αυτή την χώρα κλαίει και αφού επί των ημερών της έγινε το Μάτι δεν «άφησε» τους πολλούς να κλάψουν και τέλος πάντων να συμψηφίζει κατά το δοκουν…
Φυσικά τέλος όχι απλά δικαιούται αλλά επιβάλλεται να γράφει ελεύθερα την άποψη της και να κρίνεται γι’ αυτήν.
Η κρίση, κάποιου που την διαβάζει την καθιστά απάνθρωπη, σχεδόν εμμονική και μάλλον «ευθυγραμμισμένη»
Η άποψη (και η ενδεχόμενη στέρηση αυτής) όμως την καθιστά ολοκληρωτικά υπερασπίσιμη.