Ανέβηκαν σήμερα, ανήμερα της δολοφονίας του.
06 Δεκεμβρίου 2022Η Radcast, επανασυστήνεται στο κοινό βάζοντας στο επίκεντρο την επικαιρότητα, τις σύγχρονες ανησυχίες και τις ιστορίες των ανθρώπων που ψάχνουν φωνή.
Εν όψει της συμπλήρωσης 14 χρόνων από τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και τη μεγαλύτερη εξέγερση της μεταπολίτευσης, δημιούργησαν δύο podcast. Στο ένα φιλοξενούν τον αδελφικό φίλο και αυτόπτη μάρτυρα της δολοφονίας του Αλέξανδρου, Νίκο Ρωμανό, ενώ στο άλλο τον καθηγητή τους, Γιώργο Θαλάσση.
Μια απ’ τις ελάχιστες συνεντεύξεις του τα τελευταία 14 χρόνια, παραχώρησε ο Νίκος Ρωμανός, αδελφικός φίλος του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και αυτόπτης μάρτυρας της δολοφονικής εκείνης νύχτας. «Η γενιά του Δεκέμβρη πλησιάζει σήμερα τα 30. Άλλοι αποδέχτηκαν την εξατομίκευση ως τρόπο ζωής, άλλοι βούτηξαν στα ψυχοφάρμακα, άλλοι δίνουν τη μάχη της επιβίωσης δουλεύοντας για ψίχουλα, ενώ κάποιοι άλλοι αναζήτησαν κομματικές καρέκλες για να μπούνε στον πολιτικό στίβο. Αρκετοί όμως βρίσκονται με τον δικό τους ξεχωριστό τρόπο ακόμη μαζί και ας τυχαίνει να κάνουν πολύ καιρό να βρεθούνε. Μπορεί να είναι απογοητευμένοι, αλλά όχι παραδομένοι στην αθλιότητα των καιρών μας». Μια εξομολόγηση ενός ανθρώπου που χάραξε με τον δικό του τρόπο τον Δεκέμβρη και που μέχρι σήμερα εξακολουθεί να ακούει την ερώτηση «Τι κάνουν τα παιδιά 15 χρονών στα Εξάρχεια;».
O Γιώργος Θαλάσσης, καθηγητής του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου που δολοφονήθηκε το 2008 στα Εξάρχεια απ’ τον ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα, σε μια εξομολόγηση για τον αγαπημένο του μαθητή του οποίου τη μνήμη διατηρεί ζωντανή εδώ και 14 χρόνια. «Το 2020, δεν μου επέτρεψαν να φτάσω στο μνημείο του Αλέξανδρου λόγω των μέτρων covid, ενώ ήμουν εκεί ξημερώματα και ολομόναχος. Δεν θέλουν να θυμόμαστε τον Αλέξανδρο. Δεν θέλουν να θυμόμαστε ότι κάποιος αστυνομικός δολοφόνησε ένα παιδί. Άφησα τα τρία ρόδια στην πιο πάνω γωνία, σαν μια πράξη συμβολική ότι μέχρι εκεί κατάφερα κι έφτασα. Τα ρόδια είναι σύμβολο ζωής και θανάτου και είναι απ' τον κήπο μου. Δεν ήθελα να αφήσω στο μνημείο του κάτι που θα μαραθεί», εξομολογείται στη Radcast και τη Χρύσα Λύκου. Η δίκη-φάρσα, τα θύματα αστυνομικής βίας, η μνήμη σαν ο μόνος δρόμος ζωντανής ιστορίας, αποτυπώνονται σε μια συνέντευξη που υποδέχεται την 6 Δεκέμβρη.
