Μερικές σκέψεις για το ραδιόφωνο από τον Σιδερή Πρίντεζη της Ελληνικής Ραδιοφωνίας που αγαπάει και υπηρετεί το ραδιόφωνο εδώ και πολλά χρόνια.
21 Μαΐου 2018Ραδιόφωνο που γίνεται από ανθρώπους και απευθύνεται σε ανθρώπους.
Ραδιόφωνο που αρθρώνει λόγο και αντίλογο, χωρίς να ακκίζεται μονολογώντας.
Ραδιόφωνο που δημιουργεί πρότυπα, αντί να ακολουθεί μόδες.
Ραδιόφωνο που διδάσκει προτείνοντας και όχι επιβάλλοντας.
Ραδιόφωνο που ψάχνει και ψάχνεται.
Ραδιόφωνο με σφαιρική άποψη που δεν προβάλλει την ημιμάθεια ως γνώση και την προσωπική εμμονή ως γενικό αξίωμα.
Ραδιόφωνο που ενδιαφέρεται περισσότερο για την ιστορία, παρά για τη μυθολογία.
Ραδιόφωνο που ξέρει να ξεχωρίζει το χαρούμενο από το χαζοχαρούμενο, αλλά και το χαμηλότονο από το μίζερο.
Ραδιόφωνο που δε γυρίζει μόνο στο χθες, αλλά προσπαθεί να συνδέσει το χθες με το σήμερα θεωρώντας το αναπόσπαστη συνέχειά του.
Ραδιόφωνο που είναι στο επίκεντρο και όχι παρατημένο να παίζει μουσική σε μια γωνία.
Ραδιόφωνο που ανοίγει ορίζοντες ακόμα και στα πιο σκοτεινά υπόγεια, εσωτερικά και εξωτερικά.
